คริสตี้วางแผนที่จะใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์สุดโรแมนติกกับแฟนหนุ่มที่อยู่ห่างไกล การกลับมาพบกันอีกครั้งอย่างอ่อนโยนของคริสตี้ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเขาได้รับเชิญให้มาจัดการกับวิกฤติในที่ทำงาน คริสตี้เป็นสมาชิกคนหนึ่งของกองกำลังตำรวจบูคาเรสต์ และหน่วยของเขาถูกส่งไปปราบปรามการประท้วงที่โรงภาพยนตร์ในท้องถิ่น ซึ่งกลุ่มขวาจัดขัดขวางการฉายภาพยนตร์เพศทางเลือก ในขณะที่ความตึงเครียดระหว่างผู้ประท้วงปรักปรำและผู้ฟังเริ่มเพิ่มขึ้น คริสตี้ซึ่งใกล้ชิดกับเจ้าหน้าที่เพื่อนทหารเริ่มที่จะควบคุมไม่ได้เมื่อเขาเห็นอดีตผู้หนึ่งหลบหนีเข้าไปในฝูงชน การปะทุรุนแรงขู่ว่าจะเปิดเผยความลับของคริสตี้ และบังคับให้เขาเผชิญหน้ากับความขัดแย้งระหว่างชีวิตส่วนตัวและอาชีพของเขา ได้รับแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริง POPPY FIELD “เปิดเผยแง่มุมของความเสียหายที่กว้างขึ้นที่เกิดจากอคติที่ไม่ค่อยได้เห็นบนหน้าจอ” (Eye for Film) และเป็น “การเข้าสู่โรมาเนีย New Wave” (Art House Street) อย่างคุ้มค่า
Genre: ละคร, Lgbtq+
ภาษาต้นฉบับ: โรมาเนีย
ผู้อำนวยการ:
ผู้ผลิต: Velvet Moraru
ผู้เขียน:
วันที่เข้าฉาย (โรงภาพยนตร์): 8 เม.ย. 2565 จำกัด
รันไทม์: 1h 22m
ผู้จัดจำหน่าย: Film Movement
มิกซ์เสียง: Dolby Digital
อัตราส่วนภาพ: แบน (1.85:1)

ผบ. อยูเก้น เจบีเลนู. โรมาเนีย. 2020. 82 นาที

Life for Cristi (Conrad Mericoffer) เป็นความสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างผู้ชายที่โอ้อวดในงานของเขาในฐานะเจ้าหน้าที่ตำรวจชาวโรมาเนีย กับชีวิตส่วนตัวของเขาในฐานะชายรักร่วมเพศที่ปิดบังในความสัมพันธ์ระยะยาวและระยะยาวกับ Hadi (Radouan Leflahi) เป็นความสมดุลที่ถูกคุกคามเมื่อ Cristi และเพื่อนร่วมงานของเขาถูกเรียกให้เข้าไปแทรกแซงในโรงภาพยนตร์ที่กลุ่มปรักปรำกลุ่มปรักปรำกลุ่มตัวอย่างทางศาสนากำลังประท้วงการฉายภาพยนตร์ที่แปลกประหลาด ในบรรดาผู้ชมคืออดีตคู่รักของ Cristi ซึ่งจำเขาได้และเผชิญหน้ากับเขา หลังจากเริ่มต้นอย่างลังเล คุณลักษณะแรกอันชาญฉลาดนี้ได้รวบรวมโมเมนตัมอย่างรวดเร็ว โดยนำเสนอภาพเหมือนของผู้ชายที่ยังคงต่อสู้กับแนวคิดเรื่องการรักร่วมเพศเช่นเดียวกับวัฒนธรรมที่เขาอาศัยอยู่

Poppy Field ได้รับแรงบันดาลใจจากการประท้วงที่โรงภาพยนตร์ในบูคาเรสต์เพื่อต่อต้านละครของ Ivana Mladenovic เรื่อง Soldiers: A Story From Ferentari และ BPM ของ Robin Campillo เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกจากผู้กำกับ Eugen Jebeleanu ซึ่งมีประวัติการทำงานในฐานะนักเขียนบทละครและผู้กำกับที่ทำงานในโรมาเนีย ฝรั่งเศส และเยอรมนี ผลงานที่โดดเด่นมาจากผู้กำกับภาพ Marius Panduru ผู้แข็งแกร่งแห่งโรมาเนียนนิวเวฟซึ่งเคยร่วมงานกับ Corneliu Porumboiu, Florin Serban และ Radu Jude ภาพดังกล่าวถูกขายให้กับดินแดนที่พูดภาษาเยอรมันล่วงหน้าก่อนจะฉายรอบปฐมทัศน์ที่เมืองทาลลินน์ และควรเป็นหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับโปรแกรมเมอร์ในงานเทศกาล และสำหรับกิจกรรมในธีม LGBTQ และผู้จัดจำหน่ายผู้เชี่ยวชาญ

การรวมตัวของ Cristi กับ Hadi แฟนหนุ่มชาวฝรั่งเศสของเขาเป็นความโกลาหลที่เกิดจากความต้องการทางเพศซึ่งเห็นพวกเขาถูกขังอยู่ในอ้อมแขนทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลงจากด้านหลังพวกเขา แต่ทั้งในด้านการสนทนาและทางอารมณ์ กลับมีความสอดคล้องกันน้อยกว่า หากไม่มีภาษาที่ใช้ร่วมกัน พวกเขาจะถูกบังคับให้สนทนาเป็นภาษาอังกฤษแบบถ่อยเล็กน้อย และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่เห็นด้วยกับความคาดหวังของเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน

Hadi ล็อบบี้เพื่อเดินทางข้ามคืนไปยังภูเขา คริสตี้ย้อนรอยและสร้างกำแพงแห่งข้อแก้ตัว ความตึงเครียดระหว่างพวกเขาเพิ่มขึ้นเมื่อ Catalina น้องสาวของ Cristi ลดลงอย่างกะทันหัน จุดรวมของการแสดงเปิดฉากนี้คือการเน้นย้ำถึงความจริงที่ว่าสิ่งที่ทำให้รู้สึกสมบูรณ์แบบทางเพศสำหรับ Cristi ก็เป็นสิ่งที่เขาต้องดิ้นรนด้วยอุดมการณ์ ไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถอธิบายความไม่ลงรอยนี้ได้ แต่เขามีแนวโน้มที่จะปิดตัวลง ระวังสิ่งที่เขามองว่าเป็นการเปิดกว้างอย่างลนลาน

คุณภาพของปฏิสัมพันธ์ระหว่าง Cristi และ Hadi นั้นไม่ต้องสงสัยเลยโดยเจตนา แต่มันก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่สำเร็จเล็กน้อยสำหรับภาพยนตร์ที่เริ่มรวบรวมโมเมนตัมเมื่อ Cristi กลับมามีบทบาทในฐานะคนบ้าคนหนึ่งล้อเล่นกับเพื่อนร่วมงานของเขาระหว่างทางไปโรงหนังที่การประท้วงดำเนินไปได้ด้วยดี

ความไม่สบายใจของเขาซึ่งติดอยู่ระหว่างผู้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้กับผู้ประท้วง ทำให้คริสตี้ต้องผ่อนคลายในขณะที่ถ่ายทำเดี่ยว ๆ ทะเยอทะยานทะเยอทะยาน ผู้ชมรู้สึกโกรธแค้นทั้งสองฝ่าย เราตระหนักดีถึงชายที่มองตามคริสตี้ก่อนที่เขาจะทำ แต่เมื่อเขาเข้าใกล้ Cristi ก็ตื่นตระหนกและฟาดฟัน สร้างศัตรูและทำให้สถานการณ์ตึงเครียดมากขึ้น คริสตี้ถูกขับออกจากแนวหน้าของความขัดแย้ง คริสตี้ต้องนั่งและเคี่ยว รองเดาว่าความลับของเขาจะปลอดภัยหรือไม่ และตอนนี้เพื่อนร่วมงานของเขารู้มากแค่ไหน

พวกเขาสงสัยหรือไม่? ย่อมมีเมล็ดแห่งความสงสัยอย่างแน่นอน ปรากฏชัดในแววตาอันแปลกประหลาดที่ส่งผ่านเข้ามา แต่แล้วก็มีฉากที่ยอดเยี่ยมที่ Mircea เพื่อนและเพื่อนร่วมงานของ Cristi (อเล็กซานดรู โปโตเซียนที่ยอดเยี่ยม) เล่าให้เขาฟังด้วยเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับสุนัขที่หายไป ไม่มีการกล่าวอย่างเปิดเผย แต่รู้สึกว่าเพียงแค่นั่งและพูดคุย Mircea ก็ให้การสนับสนุนเขาในทางเล็กน้อย

นี่เป็นส่วนที่สี่และเป็นบทความสุดท้ายในชุดบทความเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่เข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติซานฟรานซิสโก ซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 9-18 เมษายน ภาคแรก

นี่คือ My Desire (Eyimofe) ที่เขียนโดย Chuko Esiri และกำกับโดย Esiri และ Arie น้องชายฝาแฝดของเขา เป็นภาพยนตร์ที่โดดเด่นเกี่ยวกับชีวิตในเมืองลากอส ประเทศไนจีเรีย มันเกิดขึ้นในสองบท “สเปน” และ “อิตาลี” ที่ได้รับการตั้งชื่อตามจุดหมายปลายทางที่ตัวเอกหลักสองคนของภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องการอพยพ การทำงานเป็นจริงในทุกแง่มุมที่สำคัญ

Mofe (Jude Akuwudike) เป็นช่างไฟฟ้าที่ทำงานในโรงพิมพ์ ต้องใช้ทักษะทั้งหมดของเขาในการรักษากล่องรวมสัญญาณแบบเจอร์รี่ที่สิ้นหวัง และด้วยเหตุนี้ เครื่องจักรของโรงงานจึงทำงาน

ภาพยนตร์เรื่องนี้มีอายุเพียงไม่กี่นาทีเมื่อ Mofe สูญเสียสมาชิกในครอบครัวคนสำคัญไปสู่หายนะที่บ้านอันเป็นผลจากสภาพความเป็นอยู่ที่น่าสังเวชโดยทั่วไป นอกจากนี้ ค่าใช้จ่ายในการออกเดินทางที่เสนอของเขายังคงเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ (เขาต้องการย้ายไปสเปน เขามีชื่อของเขาว่า “ซานเชซ” ในหนังสือเดินทางเล่มใหม่) พ่อของเขาซึ่งได้รับความช่วยเหลือจากทนายความ เล่นกลอุบายทางการเงินที่สกปรกใส่เขา โดยทั่วไปแล้ว ชีวิตของ Mofe นั้นเต็มไปด้วยความวุ่นวาย

อย่างไรก็ตาม เขายังคงซื่อตรงและไม่หมกมุ่นอยู่กับการสมเพชตนเอง มันจะมีประโยชน์ขนาดไหน? เขายังคงซ่อมทุกอย่างเพื่อทุกคน ทั้งที่ทำงานและตอนเย็น จนกระทั่งในที่สุด ในการทำงาน หลังจากไฟฟ้าช็อต เขาก็ขจัดความโกรธและความหงุดหงิดในกล่องรวมสัญญาณ ทำให้เขาถูกเจ้านายหญิงที่น่าสยดสยองไล่ออก (“คุณจะต้องจ่ายสำหรับสิ่งนี้!”) ผู้ซึ่งดื้อรั้นจงใจปฏิเสธที่จะให้เครื่องจักรซ่อมแซมและทำให้ปลอดภัย ดูเหมือนว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่ Mofe จะสามารถออกไปได้ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง

ใน “อิตาลี” โรซา (เทมิ อามิ-วิลเลียมส์) ทำงานทั้งในบาร์และร้านทำผมเพื่อพยายามหาทางออกให้เจอ แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น เธอยังดูแลน้องสาววัยรุ่นของเธอ เกรซ (ซินเทีย เอบิจิ) ซึ่งตั้งครรภ์ได้หลายเดือนแล้ว ส่วนหนึ่งของแผนการที่จะเดินทางออกนอกประเทศเกี่ยวข้องกับการรับเงินจาก “นายหน้า” ฝ่ายหลังทำให้เกรซสัญญาว่า “ฉันสาบานว่าฉันจะให้ลูกของฉันแก่คุณ”

Rosa ที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจมีความสัมพันธ์ที่มีความรักหรืออย่างอื่น แต่ส่วนหนึ่งมาจากปัญหาเรื่องเงินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ กับเจ้าของบ้านชื่อคุณ Vincent (Toyin Oshinaike) และปีเตอร์ (Jacob Alexander) ชาวอเมริกาผู้มีชื่อเสียง สิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นไปด้วยดีที่นี่เช่นกัน อย่างที่โรซ่าบอกปีเตอร์ว่า “ผู้คนผลักผู้คนไปทั่วในลากอส”

และไม่เพียงแต่ในลากอส—เมืองที่มีจิตวิญญาณราว 15 ล้านชีวิต ซึ่งพี่น้อง Esiri ถือว่า “ตัวละครที่สาม” ในบทนี้ เขตมหานครลากอสประมาณ 21 ล้านคนทำให้ใหญ่เป็นอันดับสองในแอฟริการองจากไคโร เมืองนี้เป็นหนึ่งในเมืองที่เติบโตเร็วที่สุดในโลก มีลักษณะเฉพาะ แต่ก็มีลักษณะที่เหมือนกันกับเซาเปาโล เม็กซิโกซิตี้ มุมไบ ธากา ฉงชิ่ง และสำหรับเรื่องนั้น นิวยอร์กและลอสแองเจลิส

พี่น้อง Esiri ออกเดินทางเพื่อสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับ “สิ่งที่มีและไม่มี” พวกเขาอธิบาย ทั้งผู้ที่ผลักดันและผู้ที่ถูกผลักไส

แม้จะละทิ้งการแพร่ระบาดที่ร้ายแรง อะไรเป็นความจำเป็นและความเป็นจริงโดยทั่วไปที่สุดสำหรับมนุษย์จำนวนมหาศาลในปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อาศัยอยู่ในใจกลางเมืองที่คับคั่งอย่างลากอส การดำรงอยู่ที่ไม่ปลอดภัย โดดเด่นด้วยความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจและความกดดันอย่างไม่ลดละประเภทต่างๆ การจะผ่านพ้นไปในวันเดียวโดยไม่ได้รับอันตรายใดๆ ในขณะที่ยังคงถูกกักขังและให้อาหารอยู่นั้น ถือเป็นชัยชนะสำหรับคนนับสิบหรือหลายร้อยล้านคน

ในการให้สัมภาษณ์ Arie Esiri อธิบายว่าลากอสเป็น “เมืองที่มีประชากร 20 ล้านคนที่ไม่มีระบบขนส่งมวลชนและการจราจรติดขัดเป็นพิเศษ มีสัญญาณไฟจราจรน้อยมากที่ทางแยก และสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ถนนไม่เรียบ ไฟฟ้าขัดข้อง และการจ่ายน้ำประปาไม่คงที่”

เขาเสริมว่าบทนี้ปฏิบัติต่อ “สิ่งที่ทุกคนในประเทศต้องเผชิญในแต่ละวัน โดยเฉพาะกับบุคคลในชีวิตประจำวัน” เรื่องนี้เล่าว่า “สิ่งที่ quotidian ที่นี่ในลากอสเกี่ยวข้อง และนั่นก็เป็นไปตามวิธีที่เราถ่ายทำ ซึ่งตรงไปตรงมามาก เกือบจะเหมือนกับสไตล์สารคดี เนื่องจากเราแค่พยายามถ่ายทอดความจริงเกี่ยวกับสถานการณ์”

This Is My Desire เป็นผลงานที่กล่าวถึงชีวิตในลากอส ทั้งทางตรง ทางความคิด และทางศิลปะ น้ำเสียงของมันไม่ได้ “ยกระดับ” เทียมหรือราคาถูกและเยือกเย็นในท้องตลาด มากหรือน้อยตามคำแนะนำของ Spinoza มันทั้งหัวเราะ ร้องไห้ และพยายามทำความเข้าใจ

ในการให้สัมภาษณ์ Chuko Esiri แสดงความคิดเห็นว่า “ฉันจำได้ว่าอ่านหนังสือของ James Joyce ที่ Dubliners … Joyce กล่าวว่าเขาตั้งใจที่จะวางแก้วที่ขัดมันอย่างดีลงในดับลินและชาวไอริช และนั่นเป็นช่วงเวลาที่ทำให้ฉันตกผลึกจริงๆ พยายามทำในเรื่อง ในบทภาพยนตร์เรื่องนี้” ความทะเยอทะยานที่ผิดปกติอย่างน่าชื่นชมและภายใต้สภาวะร่วมสมัย

ผู้เขียนบทยังกล่าวถึง Bleak House ของ Charles Dickens เขาอธิบายว่าดิคเก้นส์ “ทำสิ่งนี้โดยที่เขาสร้างสถานที่ตรงกลาง [เป็น] ตัวละครและเชื่อมโยงผู้คนไปยังสถานที่เหล่านั้นและนั่นทำให้ฉันมีความคิดที่จะขยายขอบเขตของงานซึ่งจริง ๆ แล้วที่ Rosa ลงเอยกับเธอ บท.”

ทั้งหมดนี้เป็นการเปิดตัวภาพยนตร์สารคดีที่เป็นมงคล

Tales of the Accidental City กำกับโดย Maimouna Jallow เป็นภาพยนตร์ที่ตั้งอยู่ในศูนย์กลางเมืองที่สำคัญอีกแห่งในแอฟริกา ไนโรบี ประเทศเคนยา (พื้นที่มหานคร 9.4 ล้าน

บน). กลุ่มบุคคลที่แยกจากกันรวมตัวกันบน Zoom เพื่อจัดเซสชั่นการจัดการความโกรธตามคำสั่งศาล นำโดยนักบำบัดโรค “ที่ปรึกษา” โรส (คอเรลลา จาวี) เช่นเดียวกับเพื่อนร่วมงานของเธอที่อื่นๆ โรสมีวิธีแก้ปัญหาอย่างรวดเร็วสำหรับอารมณ์ที่ฉุนเฉียวของลูกค้าของเธอ “พูดออกมา สลัดมันออกไป และประสบความสำเร็จ!”

เห็นได้ชัดว่าแม้ในฝูงชนกลุ่มนี้ซึ่งไม่ได้มาจากชั้นที่ยากจนที่สุดโดยส่วนใหญ่ คำแนะนำที่ซ้ำซากจำเจนั้นจะไม่มีผลใดๆ ส่วนใหญ่พวกเขาโกรธเคืองด้วยเหตุผลที่ดีและใคร ๆ ก็จินตนาการได้ว่าประชากรที่ยากจนกว่ารู้สึกอย่างไร! ไม่ว่า Jallow จะคิดเรื่องนี้หรือไม่ก็ตาม คนส่วนใหญ่มักจะดึงเอาความรู้สึกของภัยพิบัติทางสังคมและความปั่นป่วนที่กำลังจะเกิดขึ้นจากภาพยนตร์ของเธอ สิ่งต่าง ๆ เป็นไปเช่นนี้ได้อย่างไร?