Animal Kingdom (2010) ความสูญเสียในโลกของอาชญากรรม

“Animal Kingdom” เป็นภาพยนตร์ที่เผยแพร่ความมืดและความไม่แน่นอนในโลกของอาชญากรรมในมุมมองของครอบครัวอาชญากรรมที่หลงเชื่อกันอย่างเคร่งครัด ภาพยนตร์เล่าเรื่องราวของชายหนุ่มที่ถูกพาเข้าสู่โลกมืดและความอันตรายของอาชญากรรมอย่างไม่รู้ตัว ผู้ชมจะได้สัมผัสถึงความยากลำบากของชีวิตที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรมและความไม่แน่นอนที่แทรกอยู่ทั่วไปในภาพยนตร์

อาณาจักรของสัตว์ที่บาดเจ็บและกำลังจะตาย นั่นคือสัตว์ที่ดุร้ายและอันตรายที่สุด คือสิ่งที่ผู้กำกับ David Michôd นำเสนอที่นี่ และนี่อาจเป็นสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุดที่เราจะไปหา GoodFellas ชาวออสเตรเลีย เป็นละครแนวอาชญากรรมที่ตึงเครียด รุนแรง และน่าติดตามอย่างยิ่ง โดยมีฉากอยู่ในแก๊งค์อันธพาลของเมลเบิร์น นำแสดงโดยกาย เพียร์ซและเบน เมนเดลโซห์น รื้อฟื้นความทรงจำของเอริก บานาใน Chopper และหนังระทึกขวัญปล้นชาวออสเตรเลียเรื่อง The Hard Word ของสก็อตต์ โรเบิร์ตส์

มิโชดเริ่มต้นภาพยนตร์ของเขาด้วยอารมณ์ขันที่น่าปวดหัวที่สุด: ดูเหมือนว่าเรากำลังดูวัยรุ่นขี้เบื่อ Joshua Cody หรือที่รู้จักในชื่อ J ซึ่งรับบทโดย James Frecheville นั่งดูทีวีอย่างไร้อารมณ์บนโซฟาข้างแม่ที่กำลังนอนหลับของเขา ฉากต่อมาแสดงให้เห็นว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน และเจถูกส่งไปอาศัยอยู่กับลูกพี่ลูกน้องของเขา ซึ่งเป็นตระกูลอาชญากรชื่อกระฉ่อนในโคดี้ ซึ่งบ้านในย่านชานเมืองของเขาอยู่ภายใต้การดูแลของตำรวจอย่างถาวร มันเป็นบ้านของผู้ชายที่ดุร้าย พี่น้องโคดี้ ปกครองโดยจานีน โคดี้ แม่ผู้ดุร้าย รับบทโดยแจ็กกี้ วีฟเวอร์ ผู้ซึ่งมีอารมณ์อ่อนไหวต่อครอบครัวเหนือสิ่งอื่นใด และชอบทำให้ลูกชายอับอายด้วยการจูบพวกเขาในที่สาธารณะ เอ้อระเหยในปาก ถึงกระนั้นเธอก็แสดงให้เห็นถึงความโหดเหี้ยมที่เยือกเย็น

ขณะที่กำลังทบทวนเรื่อง “Animal Kingdom” ของ David Michôd (2010) ฉันสงสัยว่ามันเป็นอย่างไรที่ฮีโร่วัยรุ่นผู้เฉื่อยชาอาศัยอยู่กับแม่ที่ติดเฮโรอีนที่บ้านเล็กๆ ของพวกเขา เราสามารถสันนิษฐานได้ว่าเธอไม่สามารถรับรางวัล Mother of the Year ได้อย่างแน่นอน เมื่อพิจารณาจากซีเควนซ์เปิดที่ดูธรรมดาแต่น่าขนลุก เป็นเวลาประมาณบ่ายโมง ลูกชายของเธอกำลังดูรายการทีวี และดูเหมือนเธอจะหลับอยู่ข้างๆ เขาบนโซฟา แต่ไม่นานเราก็รู้ว่าเธอเสียชีวิตจากการใช้ยาเกินขนาด

ลูกชายของเธอ Joshua ‘J’ Cody (James Frecheville) โทรเรียกรถพยาบาลแล้ว หน่วยกู้ภัยมาถึง และพวกเขาบอกว่ามันสายไปแล้ว แม้ว่าเขาจะกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในรายการทีวีมากกว่า ต่อมาในคืนนั้น เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรหลังจากแม่ของเขาเสียชีวิต เขาจึงโทรหายายของเขา Janine (Jacki Weaver) เพื่อขอความช่วยเหลือ ซึ่งกระตือรือร้นที่จะมารับลูกชายที่สับสนของลูกสาวและพาเขาไปที่บ้านของเธอ

อย่างไรก็ตาม เราได้ตระหนักว่า ไม่ว่าแม่ของเธอจะมีหมัดมากแค่ไหน แม่ของ J ก็อาจเป็นเพียงผู้ปกป้องเขาจากครอบครัวอาชญากรของเธอในเมลเบิร์น มีเหตุผลที่ดีว่าทำไมเธอถึงกลัวพวกมัน ลุงทั้งสามของเขามีส่วนร่วมในกิจกรรมอาชญากรรมต่างๆ รวมถึงการปล้นอาวุธและการค้ายาเสพติด เครก โคดี (ซัลลิแวน สเตเปิลตัน) เป็นพ่อค้ายาที่มีอาการทางประสาทและผันผวน ดาร์เรน โคดี (ลุค ฟอร์ด) เป็นคนดื้อรั้นและเชื่อฟังมากที่สุดในบรรดาสามคน และมักจะติดตามพี่ชายของเขา แอนดรูว์ โคดี้ (เบน เมนเดลซอห์น) พี่ชายคนโตที่มีชื่อเล่นว่า “โป๊ป” เป็นโจรติดอาวุธที่ซ่อนตัวจากตำรวจ และ Janine Cody มักจะอยู่ใกล้ลูกชายของเธอในฐานะผู้นำของแก๊งอาชญากรอันตรายนี้ แม้ว่าพวกเธอจะโตกันหมดแล้ว แต่ลูกชายของเธอก็ยังเป็นลูกชายของเธอที่ต้องดูแล

ตอนนี้ J กลายเป็นสมาชิกในครอบครัวอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงเริ่มเรียนรู้วิธีรับมือจากลุงของเขา เช่น วิธีการไล่คนแปลกหน้าที่ดุร้ายที่พวกเขาเจอบนท้องถนน ดังที่จุดเริ่มต้นของซีเควนซ์หลักบอกเป็นนัย โลกของพวกเขาเป็นเหมือนป่าที่มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่ปกครองและอยู่รอด พวกมันคือฝูงสัตว์ร้ายที่ครอบครองพื้นที่ของพวกมัน และถูกล้อมและปกป้องโดยพวกมัน J คือลูกสัตว์ที่จะเดินตามรอยเท้าพวกมัน

อย่างไรก็ตาม มันเป็นช่วงเวลาที่อันตรายสำหรับพวกเขาทุกคน เพราะวันเวลาแห่งการครองราชย์ของ Codies สิ้นสุดลงแล้ว และตำรวจก็มุ่งมั่นที่จะจับตัวพวกเขาด้วยทุกวิถีทางที่จำเป็น พวกเขารู้ว่าเป็นการดีที่สุดที่จะอยู่นิ่งๆ สักพัก แต่พวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไรอีกในขณะที่กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา (J สังเกตสิ่งนี้ผ่านคำบรรยายของเขา “พวกเขาทั้งหมดกลัว แม้ว่าพวกเขาจะไม่แสดงออกก็ตาม มัน.”). เพื่อนร่วมงาน/เพื่อนสนิทของพวกเขา แบซ (โจเอล เอ็ดเกอร์ตัน) ซึ่งเป็นสมาชิกที่มีเหตุผลมากที่สุดในแก๊ง เบื่อกับสิ่งนี้ เขากำลังพิจารณาอย่างจริงจังที่จะย้ายไปยังพื้นที่ที่ถูกกฎหมายและปลอดภัยกว่า ในขณะที่เพื่อนร่วมรุ่นของเขาติดอยู่กับความคิดที่เป็นอาชญากรอย่างช่วยไม่ได้

และแล้วเหตุการณ์ก็เกิดขึ้น ผมจะไม่ลงรายละเอียดว่าเหตุการณ์นี้เกิดจากอะไร แต่เอาเป็นว่าสัตว์ร้ายในเรื่องจะกลัวมากกว่าเดิม เช่นเดียวกับนักล่าที่ติดอยู่ในซอกมุม พวกมันหวาดระแวงและอันตรายมากขึ้น ในมุมมองของพวกเขา แม้แต่สมาชิกในครอบครัวก็สามารถถูกมองว่าเป็นคนพอใช้ได้เมื่อคำนึงถึงความปลอดภัย ดังนั้นสถานการณ์ของ J จึงคาดเดาไม่ได้มากขึ้นเมื่อนักสืบเลคกี้ (กาย เพียร์ซ) เข้ามาหาเขา เล็กกีคิดว่าเจเป็นจุดอ่อน แต่ครอบครัวของเจก็คิดเช่นกัน ซึ่งมองว่านิคกี้ (ลอร่า วีลไรท์) แฟนสาวของเจเป็นอีกหนึ่งตัวอันตราย

ผู้กำกับ/ผู้เขียนบท David Michôd ไม่ได้สร้างแนวใหม่ให้กับแนวนี้เสียทีเดียว แต่ภาพยนตร์สารคดีเรื่องแรกของเขาเป็นตัวอย่างที่ดีของอาชญากรรมระทึกขวัญที่เราไม่ค่อยพบเจอในทุกวันนี้ แทนที่จะเป็นอาชญากรรมฉูดฉาดทั่วไปที่เรามักคาดหวังจากแนวนี้ เรื่องราวแนวนัวร์ของเขามีแรงผลักดันจากตัวละครและช่วงเวลาที่เข้มข้นระหว่างพวกเขาเป็นหลัก ด้วยการบำรุงรักษาบรรยากาศที่เนือยนิ่งและลางสังหรณ์ของความหวาดกลัวและหายนะที่ถ่ายทอดออกมาได้ดีด้วยคะแนนบรรยากาศที่ชวนหงุดหงิด ภาพยนตร์จึงใช้เวลาในการสร้างความตึงเครียดที่ไม่สบายใจเบื้องหลังฉาก มีการปะทุของความรุนแรงอย่างฉับพลันเล็กน้อยในภาพยนตร์ และมีประสิทธิภาพมากขึ้นเนื่องจากความสงบที่แทรกซึมเข้ามา ในฉากที่น่ารำคาญฉากหนึ่ง แอนดรูว์จ้องมองไปที่ตัวละครอื่นๆ ที่นอนหลับอยู่บนโซฟา ในขณะที่กล้องค่อยๆ เคลื่อนไปรอบๆ แล้วจ้องไปที่เขาสักพัก เรารู้สึกโล่งใจกับช็อตถัดไป แต่นั่นก็สะท้อนความรู้สึกอย่างเย็นชากับช็อตที่คล้ายกันที่แสดงในภายหลังในเรื่อง แอนดรูว์อาจเป็นคนที่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แต่เขาก็เป็นอาชญากรที่โหดเหี้ยมที่ทำทุกอย่างที่เขาคิดว่าจำเป็นอย่างหุนหันพลันแล่น

แม้ว่ายุคในภาพยนตร์จะไม่เจาะจง (เมื่อพิจารณาจากผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์หลายชิ้นที่เห็นในภาพยนตร์ ฉันเดาว่าน่าจะประมาณช่วงปลายทศวรรษที่ 1990) เมลเบิร์นได้รับความเสื่อมเสียชื่อเสียงในช่วงทศวรรษที่ 1980-90 ในฐานะ “เมืองหลวงแห่งแอมเฟตามีนของออสเตรเลีย” เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของยาเสพติด การลักลอบค้ามนุษย์ซึ่งตามมาด้วยการสังหารหมู่ในดินแดนที่ตามมาซึ่งอ้างว่ามีบุคคลสำคัญทางอาญา 36 รายตั้งแต่ปี 2541 ถึง 2553 ครอบครัวเช่น Codies มีอยู่จริง จากข้อมูลในวิกิพีเดีย พวกเขาไม่เพียงสร้างแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์เรื่องนี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงละครโทรทัศน์ท้องถิ่น 2 เรื่องด้วย และเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่ง

ลำดับในภาพยนตร์อิงจากเหตุกราดยิงของตำรวจท้องถนนชาวเวลส์ในปี 1988 ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่รู้จักกันดีซึ่งเกี่ยวข้องกับครอบครัวอาชญากรรายนี้

ตัวละครและความสัมพันธ์ของพวกเขาถูกสร้างขึ้นมาอย่างดีด้วยแนวทางเศรษฐกิจที่แห้งแล้ง และมิโชดโชคดีที่มีนักแสดงที่มีความสามารถ แม้ว่าเราจะไม่เห็นธุรกิจที่น่าสงสัยมากนักที่พวกเขาทำเพื่อหาเลี้ยงชีพ แต่ Mendelsohn, Stapleton, Ford และ Edgerton ก็นำประวัติศาสตร์ของอาชญากรรมและความรุนแรงมาสู่ตัวละครของพวกเขา เรายอมรับทันทีว่าพวกเขาเป็นบุคคลอันตรายที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองทางโลกที่มีครอบครัวชนชั้นกลางธรรมดาอยู่ร่วมกับพวกอาชญากรสังคมวิทยาในละแวกเดียวกัน มิโชดยังให้ความสำคัญกับตัวละครที่มีความสำคัญน้อยกว่า เช่น แม่ของนิคกี้ ช่วงเวลาสั้น ๆ ระหว่างเธอกับลูกสาวนั้นกินเวลามากหรือน้อยกว่าหนึ่งนาที แต่มันมีความเจ็บปวดเล็กน้อยโดยเฉพาะในช่วงที่สองที่เฝ้าดู แม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะดูมีปัญหาเล็กน้อย แต่แม่ก็เป็นห่วงลูกสาวและลูกสาวก็รู้เรื่องนั้น

ตัวละครที่น่าสนใจที่สุดในภาพยนตร์เรื่องนี้คือ Janine ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นแม่ที่คดโกง Jacki Weaver สมควรได้รับเสียงชื่นชมมากมายพร้อมกับรางวัลจากนักวิจารณ์มากมายและการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมจากการแสดงที่ยากจะลืมเลือนของเธอ ในตอนแรกเธอดูเหมือนไฮยีน่าโง่ ๆ ที่เดินไปมารอบ ๆ สิงโต แต่ดวงตาที่ดุร้ายของเธอเผยให้เห็นถึงความตายของเมียร์เจ้าเล่ห์ วิธีที่เธอจูบลูกชายของเธอซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักทำให้ฉันนึกถึงช่วงเวลาส่วนตัวที่น่าจดจำระหว่างนางไอเซลิน หนึ่งในแม่ที่น่ากลัวที่สุดในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์กับลูกชายของเธอใน “The Manchurian Candidate” (1962) คุณไม่คิดว่าจูบของเธอยาวเกินไปที่จะตีความว่าเป็นมารดาธรรมดาหรือไม่?

ซัลลิแวน สเตเปิลตันรับบทเป็นเครก โคดี้ โจรปล้นธนาคาร และในเวลาว่าง เขาเป็นนักดื่มเบียร์ที่ไม่สวมเสื้อซึ่งไม่ค่อยมีสมองในการดำเนินการ บทบาทนี้สวมบทบาทโดยแบร์รี่ซึ่งไม่ใช่สมาชิกในครอบครัว ซึ่งรับบทโดยโจเอล เอ็ดเกอร์ตัน ผู้เบื่อหน่ายกับอัตราส่วนความเสี่ยงต่อผลตอบแทนที่ไม่น่าดึงดูดมากขึ้นเรื่อยๆ จากการปล้นโดยใช้อาวุธ ลุค ฟอร์ด รับบทเป็น ดาร์เรน โคดี ผู้ซึ่งทำเงินได้มากกว่าจากการขายยาร่วมกับตำรวจขี้ฉ้อ แต่การค้ายากลับถูกดูแคลนเล็กน้อยจากพี่น้องโจรถือปืนว่าเป็นตัวเลือกที่ไม่สู้ดีนัก คาร์เรนที่แต่งตัวดีถูกสงสัยว่าเป็นเกย์ และการขายยาก็ถูกดูแคลนว่าเป็นอาชญากรประเภท “เกย์” อย่างเห็นได้ชัดจากกลุ่มชายฉกรรจ์เหล่านี้ สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในบรรดาทั้งหมดคือแอนดรูว์ “โป๊ป” โคดี้ ผู้ต่อต้านสังคมที่เกลียดตำรวจที่หนีจากกฎหมาย รับบทโดยเบน เมนเดลโซห์น ผู้มีอาการทางประสาทครอบงำซึ่งพฤติกรรมการฆาตกรรมทางอาญานั้นเป็นทางเลือกอาชีพน้อยกว่ารูปแบบการบังคับที่ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิงที่อยู่ภายนอก การควบคุมของเขา

ธุรกิจปล้นธนาคารกำลังจะตาย ส่วนครอบครัวโคดีต้องจนมุมกับตำรวจของเมลเบิร์น ภายใต้การเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด พวกเขาไม่เต็มใจที่จะพยายามปล้นอีกต่อไป และตำรวจมีข่าวลือว่ากำลังจะโจมตีโคดี้ทั้งๆ ที่ไม่มีหลักฐาน แบร์รี่ผู้น่าสงสารกำลังพยายามเกลี้ยกล่อมครอบครัวโคดี้ให้ละทิ้งโลกแห่งอาชญากรรุนแรงที่ไร้ประโยชน์และไร้ประโยชน์ และหันไปซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์แทน

มันอยู่ในสถานการณ์ที่ผิดปกติอย่างแปลกประหลาดที่ทำให้ J ผู้น่าสงสารไร้เดียงสาไร้เดียงสาสะดุด เราเห็นสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองของเขา คนนอก-คนใน แต่ในไม่ช้าเขาก็กลายเป็นผู้มีส่วนร่วม มอบหมายให้ผู้เยาว์แต่เป็นเวรเป็นกรรม ขโมยรถสำหรับงานเฉพาะ บางสิ่งในวัยหนุ่มของ J เติมพลังให้กับ Codys และเราเห็นว่าพวกเขาต้องการให้คำปรึกษาเขาอย่างไร อวดตัวต่อหน้าเขา และเรายังเห็นว่าความรู้สึกเปราะบางที่โชคร้ายของเขากระตุ้นสัญชาตญาณในการปกป้องของ Jackie ได้อย่างไร แต่สิ่งเหล่านี้อาจถูกปลุกให้ตื่นขึ้นในนักสืบท้องถิ่น Leckie ซึ่งรับบทโดย Guy Pearce ผู้ซึ่งคิดว่าเขาอาจ “เปลี่ยน” J และทำให้ทั้งครอบครัวตกต่ำได้

โทนของภาพยนตร์ของมิโชดอาจถูกกำหนดโดยภาพตัดต่อที่แปลกประหลาดและชวนฝันในเครดิตเปิด: ภาพนิ่งวิดีโอรักษาความปลอดภัยที่คัดสรรมาของงานธนาคารที่กำลังดำเนินการ: สันนิษฐานว่า แต่ไม่จำเป็นว่าดำเนินการโดย Codys เอง สายตาพร่ามัวและบิดเบี้ยวในเส้นสแกนของหน้าจอคอมพิวเตอร์ พวกมันดูเหมือนแมลงหรือสิ่งมีชีวิตใต้น้ำในสารคดีธรรมชาติ บางทีอาจอยู่ในช่วงวิกฤตวิวัฒนาการที่จะกำจัดพวกมันออกไป ลำดับเหตุการณ์แยกกิจกรรมการปล้นธนาคารออกจากบริบทดั้งเดิมของละครและความตื่นเต้น และแทนที่จะเชื้อเชิญให้ผู้ชมมองว่าการปล้นธนาคารเป็นกิจกรรมที่สิ้นหวังและสิ้นหวัง เหมือนกับสิ่งที่เจ้ากรรมจะทำชั่วนิรันดร์ในนรก ฉันสงสัยว่ามิโชดไม่ได้ถูกล่อลวงเช่นเดียวกับผู้ประกอบวิชาชีพภาพยนตร์เพื่อทดลองการติดตั้งภาพถ่ายหรือภาพวาดของภาพที่อยู่ระหว่างการปล้นเหล่านี้ แน่นอนพวกเขามีคุณภาพที่ถูกสะกดจิต

เมนเดลโซห์นแสดงได้ยอดเยี่ยมในฐานะ “โป๊ป” โคดี้ผู้เยือกเย็น เขาหมกมุ่นอยู่กับความอ่อนแอของคนอื่นและมีนิสัยชอบขอร้องให้พี่น้องเปิดใจและเชื่อใจเขา ไม่ใช่เพราะเหตุผลของความเห็นอกเห็นใจหรืออยากรู้อยากเห็น แต่ค่อนข้างชัดเจนจนทำให้เขามีข้ออ้าง เพราะความโกรธ ความดูถูก ความรุนแรง และความสมเพชตัวเอง วีเวอร์มีประสิทธิภาพในฐานะมาตุภูมิผู้คลั่งไคล้ ซึ่งเป็นการแสดงที่เทียบได้กับการแสดงที่เจ้าเล่ห์ของแนนซี มาร์ชองด์ของลิเวีย แม่ของโทนี่ โซปราโนที่มีใบหน้าขวานผ่าซาก และเฟรชวิลล์เองก็เก่งพอๆ กับเจ เด็กชายที่สามารถผูกมัดกับครอบครัวของเขาหรือทุ่มให้กับเด็ท เล็กกีและเข้าร่วมโปรแกรมคุ้มครองพยาน ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้และวิกฤติความภักดีของ J นั้นสมดุลอย่างเชี่ยวชาญจนถึงที่สุด

ผู้กำกับสร้างเอาชื่อเสียงของภาพยนตร์นี้ได้ออกมาด้วยการก่อตัวลึกซึ้งและโคลงสร้างแบบมีความเป็นนักแสดงที่มีความไว้วางใจ เป็นภาพยนตร์ที่เอาชีวิตจริงๆ ของครอบครัวอาชญากรรมมาสู่จอแสดงอย่างรูปแบบที่ไม่เคยคาดหวัง และเปิดเผยถึงความซับซ้อนและการทุจริตที่อยู่ในร่างกายของครอบครัวแต่ละคน

“Animal Kingdom” เป็นภาพยนตร์ที่ทำให้เราต้องคิด และสะท้อนกลับไปสู่ความเปลี่ยนแปลงและความหลากหลายของมนุษย์ในโลกที่ยังคงสร้างความสูญเสียและความชั่วร้ายอยู่ทุกวัน